Siguran sam da nema više neobavještenih o sistemskom nasilju nad stanovnicima MZ Beranselo i nezakonitog odlaganja neselektivno prikupljenog otpada na nelegalnoj deponiji Vasove vode.
Ono što možda i nije toliko poznato javnosti, a što se po pravilu dešava pod okriljem noći, jeste način na koji se razbijaju ljudske barikade na putu ka sigurno najpoznatijoj nelegalnoj deponiji u ovom dijelu Evrope.
Kao neko ko je bio očevidac nemilih scena kada uniformisana lica, bez oznaka i pločica sa imenima, privode mještane i djecu koji mirno sjede, ili kao časna starina Đorđije Tomović leže, na putu braneći svojim tijelima da kamioni beranskog Komunalnog istovare novi otrov na već postojeću ekološku katastrofu, odgovorno tvrdim da na ovom slučaju sistem potpuno omanuo i da je primat dat zaštiti instutucionalne i pojedinačne odgovornosti u odnosu na javni interes.
Evo i zašto. Pa da li je normalno da se policijska asistencija daje na osnovu dokumenata koji nalažu nezakonite radnje kojima se ugrožava javno zdravlje i životna sredina, kojima se krši Ustav ekološke Crne Gore, čitav niz važećih zakona i potvrđenih međunarodnih ugovora?
Ako su građani MZ Beranselo na mjesnom referendumu, kojeg su sami organizovali zbog ćutanja Predsjednika Skupštine Opštine Berane i opstrukcije da ispune zakonska prava, odlučili da ne žele otpad na Vasovim vodama, kako organ koji treba da zaštiti njihovu bezbijednost i životnu sredinu može da zatvori oči pred očiglednim kontinuiranim nasiljem nad njima koji sprovode lokalne ,,barakude“?
Da li je ono u Ustavu Crne Gore ,,demokratska, građanska, ekološka, zasnovana na vladavini prava“ samo puka formalnost ili obavezuje neke organe da zaštite javni interes?
Ombudsmane štitiš li barakude ili ljude?
Pisanje niz vjetar 